بنام آنکه همه را با عشق آفرید
 عشق یکی از نیازهای اساسی  انسان است عشق نیروی محرکه پرقدرتی  است که باعث میشود انسان با پشت سر گذاشتن تمام موانع و مشکلات  به  اهداف خویش دست یابد . زندگی  با عشق معنی پیدا میکند و به زندگی انسان جهت می  دهد ، عشق است که شور ، احساس ، شادابی وطراوت را به زندگی هدیه می کند .
زندگی بدون عشق سرد ، تلخ وبی روح است .
انسان که عاشق نیست انسان افسرده وآشفته ی است  که زندگی برایش خسته کننده وبی مفهوم است .
آمار نشان میدهد انسان های که زندگی شان خالی از عشق است حاضرند عزیز ترین افراد خودش را با بی رحمی به باد فراموشی بسپارند مثلا یک زن انگلیسی به خاطر کامیابی و رسیدن به امیالش ، کودک کوچکش را در داخل ماشینش تنها گذاشته و به دنبال کارهای زشت خویش می رود زمانی که  بر میگردد با بدن بی جان و از دست رفته ای کودک خویش روبرو میشود.
میزان لذت از عشق بستگی به گستره و قدر محبوب و معشوق دارد .
به خاطر معشوقمان خیلی از رنجها را تحمل می کنیم و از لذت های زود گذر می گذریم 
کسی که عاشق خالق خویش است با عشق وصف نا پذیر از خواب ناز وبستر گرم که در آن آرمیده می خیزد ودر صبح گاهان با آفریدگار جهان  در نماز عاشقانه ی خویش   به نجوی می پردازد